Onderwerp van de week
Een prachtige, open uitnodiging die we misschien kunnen navolgen?
Aan het eind van een pastoraal gesprek zeg ik wel eens: “ik zal voor je bidden”. En tegen goede vrienden ook. Maar vaker bid ik wel voor een ander, maar weet diegene dat niet.
Ik heb wel ervaren, hoe krachtig het kan zijn als iemand dat wel tegen je zegt. Je voelt je gezien en gedragen. En als je goed kijkt, zie je ook al vruchten van het gebed van die ander voor jou in je eigen leven.
In de lezing van komende zondag bidt Jezus voor zijn vrienden en leerlingen. Hij beveelt hen aan bij God. Zondag zijn we tussen Hemelvaart en Pinksteren in. In die periode zijn we eigenlijk verweesd, want de heilige Geest hebben we nog niet ontvangen. Juist dan bidt Jezus voor ons, zodat we mogen voelen dat we niet alleen zijn. Als we hen vertellen dat we voor hen bidden, laten wij dat ook aan anderen merken.
Pastor Fredi Hagedoorn
In nieuwe groepen en bij kennismakingen zeggen we onze naam. Soms met een handdruk erbij. In het verloop van het gesprek blijkt soms, dat die ander jouw naam helemaal niet goed verstaan heeft. Zelf probeer ik er op te letten, goed en duidelijk te spreken, maar dat lukt toch niet altijd.
Jonge mensen kennen het beeld van een herder en zijn kudde niet meer.
Als mensen toevallig met elkaar in gesprek komen, als vakantiegangers of in een toevallige ontmoeting, kan het gebeuren dat zij al snel over zichzelf beginnen vertellen.