Onderwerp van de week
Na Nikodémus komen de Samaritaanse vrouw en de honderdman aan bod in het evangelie van Johannes. Een scepticus, een zondares, een geïnteresseerde heiden zijn in de ban van Jezus. Nikodémus komt bij nacht. Misschien omdat hij dag en nacht zoekende is en steeds Gods wet overweegt. Of zit hij zelf in volledige duisternis? Jezus spreekt met hem. Na hun dialoog volgt een monoloog.
Hoort Nikodémus nog wat Jezus zegt of hij is al van het toneel verdwenen? Jezus spreekt over het kruis dat omhoog wordt geheven. Wanneer dit zich op Goede Vrijdag voltrekt, helpt Nikodémus bij de kruisafneming en de graflegging. Hij beaamt door zijn aanwezigheid de woorden van Jezus: “Zozeer heeft God de wereld lief gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven.” Op deze vierde zondag in de Veertigdagentijd – zondag “Laetare” – zijn we samen al overduidelijk op weg naar de Goede Week en Pasen; op weg door het donker naar het licht …
In nieuwe groepen en bij kennismakingen zeggen we onze naam. Soms met een handdruk erbij. In het verloop van het gesprek blijkt soms, dat die ander jouw naam helemaal niet goed verstaan heeft. Zelf probeer ik er op te letten, goed en duidelijk te spreken, maar dat lukt toch niet altijd.
Jonge mensen kennen het beeld van een herder en zijn kudde niet meer.
Als mensen toevallig met elkaar in gesprek komen, als vakantiegangers of in een toevallige ontmoeting, kan het gebeuren dat zij al snel over zichzelf beginnen vertellen.