Onderwerp van de week

Er lag een mevrouw in het ziekenhuis. Eerlijk gezegd was ze een enorme zeur. Ze had altijd op iedereen kritiek. Niets deugde. Het afgelopen jaar had iemand een Kerstverhaal voorgelezen bij de Kerstviering van de Zonnebloem. De hele tijd had de vrouw zitten te brommen. Het duurde haar te lang eer de koffie kwam. ‘Hou toch eens op met die onzin’, had ze gemopperd.

Maar de ziekenbezoekster had alle moed en liefde bij elkaar geraapt en was haar kamer binnen gegaan. ‘Goede middag, hoe maakt u het?’ Daarop was een tirade gevolgd. De verpleegsters dronken alleen maar koffie, de dokters waren onverschillig. ‘s Nachts deed ze geen oog dicht vanwege de mevrouw naast haar. Ze dempte haar stem niet! Die snurkte zo hard. Het eten vond ze troep en de kamers waren slecht gepoetst. De parochie-medewerkster kon er niet meer tegen. Even zag ze hoe bij de vrouw rond haar verbeten mond haar onderlip trilde. Maar toen de vrouw ook nog zei: ‘en van de parochie hoor je ook niks!’, was de maat vol. Ze was opgestapt en had trillend de kamer verlaten.

Vijf passen verder op de gang kreeg ze spijt. Ze kreeg medelijden met de vrouw. Wat moest ze een eenzame vrouw zijn. Wat erg om iedereen zo tegen je in het harnas te jagen. Resoluut keerde ze om, liep terug, nam het hoofd van de vrouw in haar handen en gaf haar een zoen op het voorhoofd. Toen ging ze naar huis. ‘s Avonds werd ze opgebeld. Of ze gehoord had, dat die lastige mevrouw in het ziekenhuis die namiddag was overleden …! ‘Ik blijf bij jou!’ zegt Jezus tot de lijdende mens; Jezus’ leven is alleen maar verzoening.
Diaken Jan Foesenek