Onderwerp van de week
Nu met Beloken Pasen kijken we even terug.
Pasen is het grote feest van de opstanding. Jezus is uit de dood opgestaan. De lichamelijke dood is immers de grootste vijand van ons mensen. Niemand kan hieraan ontsnappen. De opstanding, de verrijzenis biedt ons ultieme hoop en maakt andere mensen van ons.
De mens van Pasen is andere dan de mens voor Pasen.
Met Pasen worden we nieuwe mensen. We leggen de oude mens van ons af. Immers de dood is tenietgedaan: Jezus is opgestaan uit het graf.
Juist nu in deze onzekere tijden vol oorlogsgeweld hebben we nood aan hoop die leven doet.
Met Jezus opstaan is kiezen voor het leven en je inzetten dat geen mensenkind verloren gaat.
Daarom kunnen we niet rusten voordat we al onze krachten hebben gegeven om ons in te zetten voor de vrede dichtbij en wereldwijd. We denken nu in het bijzonder aan Oost Europa. Op 24 april vieren de Oosterse Kerken hun Paasfeest.
Het is ontroerend hoe de mensen daar opstaan voor hun land, hun vrijheid, de vrede.
De bloemen – en Paasgroet groet die ik namens de Caritas van onze parochie en Bloemist Igor mocht brengen aan de Vluchtelingen in Avondvrede deed hen goed. Er verscheen een glimlach op het gezicht. Dat raakte me diep.
We kunnen heel wat leren van de veerkracht onze gasten uit de Oekraïne.
Zij staan op voor het leven!
Moge ook wij opstaan en kiezen voor het leven!
Zalige Paastijd! ( Deze duurt tot Pinksteren)
Uw pastoor Paul Verbeek
In nieuwe groepen en bij kennismakingen zeggen we onze naam. Soms met een handdruk erbij. In het verloop van het gesprek blijkt soms, dat die ander jouw naam helemaal niet goed verstaan heeft. Zelf probeer ik er op te letten, goed en duidelijk te spreken, maar dat lukt toch niet altijd.
Jonge mensen kennen het beeld van een herder en zijn kudde niet meer.
Als mensen toevallig met elkaar in gesprek komen, als vakantiegangers of in een toevallige ontmoeting, kan het gebeuren dat zij al snel over zichzelf beginnen vertellen.