Stel je eens voor. Je leeft in het jaar 1858 in een klein plaatsje in de bergen bij Lourdes. Je bent een meisje van 14 jaar en op een dag in februari ga je met je zusje en een vriendin hout sprokkelen.

Onderwerp van de week
Wij kunnen onze levenswijze veranderen in onze families, van levenswijze veranderen om aan de vreemdelingen een plaats te gunnen waarbij zij kunnen overleven.
Een herverdeling van het werk in deze tijd van AI (Artificial Intelligence oftewel kunstmatige intelligentie) lijkt noodzakelijk te worden. Het milieu leefbaar maken is onvermijdbaar. Een veranderde levenswijze omwille van de heelheid van de schepping, omwille van de honger in de wereld. Dit alles dwingt ons om te bidden: “Heer, kom in onze boot van de dagelijkse zorgen, dat wij weer goede moed vatten om van wal te gaan, om de volle zee te kiezen, zonder te weten hoe de vangst zal worden.”
Wij mogen niet in moedeloosheid blijven steken, ook al hebben wij al een hele nacht gezwoegd en niets gevangen. Jezus nodigt ons uit: “Steek van wal, probeer het nog een keer.” Mensenvisser worden wil zeggen: andere mensen boeien en mensen helpen redden om het leven te herstellen. Juist zoals Petrus zullen we het nog maar eens proberen, misschien gebeurt dan het wonder.
Diaken Jan Foesenek
Stel je eens voor. Je leeft in het jaar 1858 in een klein plaatsje in de bergen bij Lourdes. Je bent een meisje van 14 jaar en op een dag in februari ga je met je zusje en een vriendin hout sprokkelen.
Toen mijn opa op hoge leeftijd in het bejaardenhuis woonde, werd hem gevraagd wie hij nog graag zou willen ontmoeten. “Mijn achterkleinkinderen,” zei hij. En daarmee liet hij hoop zien en de wil om te blijven leven.
Lieve mensen!
Dat is het thema van de gebedsweek voor de eenheid van Christenen, die op zondag 19 januari begon. In onze stad hadden we een oecumenische viering in de Ontmoetingskerk. Namens onze parochie ging collega Fredi mee voor.