Stel je eens voor. Je leeft in het jaar 1858 in een klein plaatsje in de bergen bij Lourdes. Je bent een meisje van 14 jaar en op een dag in februari ga je met je zusje en een vriendin hout sprokkelen.

Onderwerp van de week
Toch heeft hij dat niet gehaald want in die tijd waren zijn kleinkinderen nog lang niet zo ver.
Iedere sterfdag wordt de anekdote aangehaald: misschien dat hij de schare achterkleinkinderen intussen vanuit de hemel volgt – wie weet.
Komend weekend horen we hoe Jozef en Maria met hun kleine baby Jezus naar Jeruzalem komen. Ze wilden hem opdragen aan God. Eenmaal in de tempel hebben ze bijzondere ontmoetingen met twee mensen op leeftijd.
Eén van hen is de oude Simeon. Hij herkent in Jezus de langverwachte Messias. Hij roept spontaan uit dat hij nu vredig kan sterven.
Want een nieuwe tijd is aangebroken met de geboorte van Jezus. Die ene blik op de Heer was voor Simeon genoeg: zijn hoop én zijn leven zijn nu vervuld. Het is goed zo.
Naar welke ontmoeting zie jij uit?
Wat zou jouw hoop vervullen?
Pastor Fredi Hagedoorn
Stel je eens voor. Je leeft in het jaar 1858 in een klein plaatsje in de bergen bij Lourdes. Je bent een meisje van 14 jaar en op een dag in februari ga je met je zusje en een vriendin hout sprokkelen.
“Wij hebben niets gevangen,” klaagden de apostelen (Lucas 5, 1-11). Maar Jezus zei: “Probeer het nog een keer.” Wij zullen onze koers dienen te verleggen, niet blijven vastzitten in de moedeloosheid, maar van wal durven steken en een nieuwe koers durven nemen.
Lieve mensen!
Dat is het thema van de gebedsweek voor de eenheid van Christenen, die op zondag 19 januari begon. In onze stad hadden we een oecumenische viering in de Ontmoetingskerk. Namens onze parochie ging collega Fredi mee voor.