Onderwerp van de week
Mijn collega Fons van Hees van de Heilige Pater Damiaanparochie in Zeeland heeft dit beeld jaren geleden gebruikt om iets weer te geven wat het rozenkransgebed met ons kan doen. De kracht zit in de herhaling van het Weesgegroet afgewisseld met het Onze Vader. Zoals bij het lied kom je hierdoor in een bepaalde stemming. In ons geval een stemming van gebed dat ons helpt om onze verbondenheid met anderen te delen aan wie we de intenties opdragen.
Sinds de corona-pandemie hebben we in onze parochie de rijkdom hiervan ontdekt en bidden nog steeds een aantal parochianen de aangereikte noveen met de rozenkrans.
Het geeft mij een rustpunt op de dag en de kans om aan mijn belofte te voldoen wanneer ik tegen mensen zeg dat ik voor hen zal bidden.
In oktober wordt de rozenkrans extra aangereikt, ieder jaar opnieuw.
Ik hoop dat menigeen ingaat op de uitnodiging en in the mood mag komen.
Weten dat anderen meebidden schept een band en is een teken van verbonden zijn met elkaar.
Vrede en Alle Goeds Pastoor Paul Verbeek
In nieuwe groepen en bij kennismakingen zeggen we onze naam. Soms met een handdruk erbij. In het verloop van het gesprek blijkt soms, dat die ander jouw naam helemaal niet goed verstaan heeft. Zelf probeer ik er op te letten, goed en duidelijk te spreken, maar dat lukt toch niet altijd.
Jonge mensen kennen het beeld van een herder en zijn kudde niet meer.
Als mensen toevallig met elkaar in gesprek komen, als vakantiegangers of in een toevallige ontmoeting, kan het gebeuren dat zij al snel over zichzelf beginnen vertellen.