Onderwerp van de week
De leerlingen op weg naar Emmaüs spraken het uit toen ze de Heer herkende aan het breken van het brood.
Toen pas beseften ze de diepe betekenis van Zijn Verrijzenis en Zijn aanwezig zijn op nieuwe wijze in het teken van het gebroken brood.
Hun hart begon van vuur te branden en ze moesten vanuit hun hart hierover getuigen.
Ieder van ons mag op eigen wijze getuigenis afleggen van de Verrezen Heer in ons midden.
Maar zover is het nu nog niet. We worden door de Heer uitgenodigd om met Hem de weg te gaan van Palmzondag naar Pasen. Hoe voelt het om Hem met palmtakken toe te wijven?
Kunnen we na de Eucharistie van Witte Donderdag met Hem waken of vallen we in slaap zoals de leerlingen? Wat doet Zijn Kruisweg met ons? Nemen we de tijd om het Kruis te vereren?
Zorgt Paaszaterdag voor een heilige onrust, die ons vol hoop doet uitzien naar de wake?
Jubelen we het uit omdat Hij Verrezen is op Paasmorgen?
Ervaren we Zijn Aanwezigheid in het teken van het gebroken brood?
Van harte hoop ik dat ons hart van liefde gaat branden en ons mensen van Pasen weet te maken.
Ik wens u veel zegen toe voor de Goede Week.
Uw pastoor Paul Verbeek
In nieuwe groepen en bij kennismakingen zeggen we onze naam. Soms met een handdruk erbij. In het verloop van het gesprek blijkt soms, dat die ander jouw naam helemaal niet goed verstaan heeft. Zelf probeer ik er op te letten, goed en duidelijk te spreken, maar dat lukt toch niet altijd.
Jonge mensen kennen het beeld van een herder en zijn kudde niet meer.
Als mensen toevallig met elkaar in gesprek komen, als vakantiegangers of in een toevallige ontmoeting, kan het gebeuren dat zij al snel over zichzelf beginnen vertellen.