Onderwerp van de week
In onze familiegroepsapp kregen we verschillende filmpjes doorgestuurd van kleine kindjes die bij een klein paaltje of muurtje hun handen proberen te ontsmetten. Ze weten niet beter dan dat er overal ontsmettingszuilen staan. Mijn achternichtje van 2 wil ook graag een “masser” op als ze met haar ouders ergens naartoe gaat. En onze dochter Renske keek laatst heel verbaasd toen een ouder kindje haar in de speeltuin een hand wilde geven, om zich voor te stellen. Dat andere kindje kreeg dan ook geen hand terug.
Het zijn allemaal kinderen van deze tijd, die opgroeien met de coronamaatregelen. Gelukkig dringt niet tot hen door hoe ernstig de reden van deze maatregelen is. Allemaal snakken we naar lucht. En met de opening van de BSO’s komt er een klein beetje lucht voor werkende ouders en hun schoolgaande kinderen.
Afgelopen weekend, op de derde zondag van Pasen, ging het evangelie over hoe Jezus met lichaam en al de dood heeft overwonnen en is verrezen. Ook wij zullen eens een nieuw lichaam krijgen van God, na onze dood. Los van de theologische ideeën mag je daaruit opmaken dat we goed voor ons lichaam mogen zorgen en het mogen koesteren. Gezond eten, op tijd uitrusten. En, je handen ontsmetten en maskers dragen. Op weg naar de dag dat ik Renske kan leren hoe ze handen moet schudden om zich voor te stellen!
In nieuwe groepen en bij kennismakingen zeggen we onze naam. Soms met een handdruk erbij. In het verloop van het gesprek blijkt soms, dat die ander jouw naam helemaal niet goed verstaan heeft. Zelf probeer ik er op te letten, goed en duidelijk te spreken, maar dat lukt toch niet altijd.
Jonge mensen kennen het beeld van een herder en zijn kudde niet meer.
Als mensen toevallig met elkaar in gesprek komen, als vakantiegangers of in een toevallige ontmoeting, kan het gebeuren dat zij al snel over zichzelf beginnen vertellen.