Onderwerp van de week

Maar dat doen, dat gaat me niet altijd goed af. Bijvoorbeeld als ik ga wandelen. Meestal met een goede -al dan niet digitale- kaart, en vertrouwend op mijn richtingsgevoel. En toch komt het voor dat ik niet precies weet waar ik ben. Maar dacht u dat ik dan de weg zou vragen? Ik wil er zélf uitkomen. En het liefst de routebeschrijving de schuld geven van mijn verdwaald zijn. En als ik dan na enige tijd weer weet waar ik heen wil, dan keer ik niet om. Welnee, ik loop via een andere route terug. Een soort shortcut (naar paddenstoelen, voor wie de hint begrijpt 😊).

Ik denk dat we dit op de een of andere manier allemaal wel herkennen in ons leven. Toegeven dat je fout zat is niet altijd even makkelijk. Jezus weet dat ook. Hij probeert ons te helpen door niet zozeer te focussen op wat er niet goed was. Hij legt de aandacht op wat er gebeurt als je weer op het juiste pad bent. Er is feest! Feest, zowel bij het verloren schaap dat gevonden is, als bij de verloren zoon die weer teruggekeerd is. En feest in de Hemel als wij terugkeren bij God de Vader.
Jezus nodigt ons uit om terug te keren, het is nooit te laat om opnieuw te beginnen. Want het is nooit te laat voor een feestje. En dat laten we ons toch niet door de neus boren, toch? De keuze is aan onszelf.
Diaken Anton Janssen