Onderwerp van de week
Vanaf 22 oktober ben ik met zwangerschapsverlof. We zijn helemaal klaar voor de komst van het baby’tje. We wachten nu rustig af, en, toegegeven, op sommige dagen wat ongeduldiger, op het moment dat hij of zij geboren wordt.
Af en toe sta ik stil bij Psalm 139:13-14. “U maakte mij in de buik van mijn moeder. Elk deel van mijn lichaam hebt u gevormd. Ik dank u daarvoor. Want het is een wonder, zoals ik gemaakt ben. Alles wat u maakt, is een wonder. Dat weet ik heel goed.”(Bijbel in Gewone Taal)”
Deze tekst geeft niet alleen de verwondering over mijn eigen leven weer, maar vooral ook de verwondering over dat kleine leven wat groeit en trappelt in mijn buik. Ik ben benieuwd of de geboorte van dit kindje net als zo’n wonder zal voelen als de geboorte van onze dochter Renske.
Intussen wens ik jou/ u met dit stukje alle goeds. Het was niet mogelijk om iedereen persoonlijk gedag te zeggen, daarom bij deze met de tekst van een mooi lied: “Ga met God en Hij zal met je zijn. Tot wij weer elkaar ontmoeten, in Zijn naam elkaar begroeten.” Tot ziens in februari!
Pastor Fredi Hagedoorn
In nieuwe groepen en bij kennismakingen zeggen we onze naam. Soms met een handdruk erbij. In het verloop van het gesprek blijkt soms, dat die ander jouw naam helemaal niet goed verstaan heeft. Zelf probeer ik er op te letten, goed en duidelijk te spreken, maar dat lukt toch niet altijd.
Jonge mensen kennen het beeld van een herder en zijn kudde niet meer.
Als mensen toevallig met elkaar in gesprek komen, als vakantiegangers of in een toevallige ontmoeting, kan het gebeuren dat zij al snel over zichzelf beginnen vertellen.