Onderwerp van de week
Voortaan herkenden zij Hem en konden zij Hem vooral ervaren bij het breken van het Brood, in de kleine, dienstbare kerkgemeenschap die groeide rond het vieren van de Eucharistie. Maar Jezus wijst ons ook op het bidden en de liefde voor elkaar op de zevende zondag van Pasen (Joh. 17, 20-26)
Hemelvaart was het feest, waarop duidelijk werd, dat die Kerk voortaan op eigen benen moest gaan staan, zonder de onmiddellijk zichtbare aanwezigheid van Jezus. “Mannen van Galilea, wat staat gij naar de hemel te kijken? Hij die is opgenomen, Hij komt bij u terug!” De Heer laat Zijn Kerk niet verweesd achter, maar maakt duidelijk op welke manier Hij voortaan onder ons aanwezig wil blijven: namelijk als Helper, als Liefdegeest, die onze geloofsgemeenschap van binnenuit inspireert, voortstuwt, bezielt.
Jong of oud, wij hebben allemaal behoefte aan een nieuw enthousiasme, aan een nieuw gloedvol Pinksterfeest, zodat wij ervaren, dat God achter ons staat en, bij alles wat wij nu beleven, Zijn hand respectvol op onze schouder houdt. Daarom zetten wij ons in voor de Missionaire Parochie, dat wij allen opnieuw leerling van Jezus worden en de steun van God herkennen, voelen en beleven. Onze liefde is als een klein vlammetje. Het verlicht al enkele gezichten en verwarmt al enkele harten. Het moet nog wel aangewakkerd worden door het goddelijk vuur van Zijn Geest.
Kom, o Heilige Geest, kom!
Diaken Jan Foesenek
In nieuwe groepen en bij kennismakingen zeggen we onze naam. Soms met een handdruk erbij. In het verloop van het gesprek blijkt soms, dat die ander jouw naam helemaal niet goed verstaan heeft. Zelf probeer ik er op te letten, goed en duidelijk te spreken, maar dat lukt toch niet altijd.
Jonge mensen kennen het beeld van een herder en zijn kudde niet meer.
Als mensen toevallig met elkaar in gesprek komen, als vakantiegangers of in een toevallige ontmoeting, kan het gebeuren dat zij al snel over zichzelf beginnen vertellen.