Onderwerp van de week

Denk alleen al maar aan de toeslagencrisis, stikstofcrisis, klimaatcrisis, energiecrisis, … Of dat zal gaan leiden dat onze planeet op barsten staat, weten we niet. Dwars door de beschaving loopt de barst van de barbaarsheid.
Aan de ene kant leven Gods kinderen van de verovering, van de kolonisatie, van de uitbuiting en de economische verdrukking. Zij bezitten een overvloed aan water en energie. Zij hebben een technologische voorsprong en een militair overwicht. Zij hebben de wetenschap en het economisch overwicht. En aan de andere kant leven Gods kinderen van de onderontwikkeling zonder scholen, zonder infrastructuur, zonder medische zorg en zonder toekomst.

Wij gaan daar onze atleten en onze stervoetballers zoeken. Zij moeten dan optreden in onze spelen net zoals de gladiatoren in het oude Rome. Maar misschien zitten daar ook juist kinderen, die geniaal zijn in de echte zin van het woord. Maar zij krijgen zelfs nog geen schrift of geen potlood in handen. Diegene die dé remedie tegen de kanker had kunnen uitvinden, heeft misschien nooit de kans gekregen om te leren lezen.
De barst in de wereld doet pijn aan beide kanten. We worden er allebei niet goed van. Zij kwijnen weg in honger en ziekte en wij verzanden in verslavingen, depressies, criminaliteit en corruptie. De wereld barst en dat zullen we voelen tot in onze eigen maatschappij waar de grote barst verder loopt en scheiding teweeg brengt tussen de super rijken met ongelooflijke inkomens: en aan de andere kant de miljoenen mensen en kinderen die onder de armoedegrens moeten leven.

De boodschap van Johannes de Doper (Mt. 3, 1-12) is nog pijnlijk actueel: De barst moet gedicht worden of er komt een gigantische onvrede op de wereld van. Zoek naar geen excuses zegt Johannes. Bekering, veranderen van levensstijl is de enige weg om niet ten onder te gaan!
Diaken Jan Foesenek