Esmee van Bragt op de WJD (slot)

Esmee van Bragt was samen met twee andere jongeren uit onze parochie op de Wereldjongerendagen. Ze beschrijft hoe ze de grootse slotviering met paus Franciscus heeft ervaren, en hoe de terugreis langs Burgos en Bordeaux verliep.

Dag 14, 6 augustus

Wat een drukte was het ’s ochtends op het veld (waar de jongeren de nacht doorbrachten na de Avondwake, in afwachting van de slotmis). Na een nacht met nog geen drie uur slaap ging ik met drie andere meiden naar de toiletten. Wat een hoop rijen stonden er. Ik moest nog niet heel nodig, maar ging toch in de rij staan met die drukte. Uiteindelijk heb ik bijna twee uur in de rij gestaan om naar het toilet te kunnen gaan. Eenmaal terug aangekomen bij de groep was de mis al begonnen. Via de livestream volgde ik de mis in het Engels.
Aan het eind van de mis kregen we te horen waar de volgende WereldJongerenDagen naar toe. Ik hoorde Rome en Korea maar de jaren niet. Maar bij het horen van Korea gingen we helemaal uit onze plaat. Wat was dat leuk om te horen. Want hier zaten we toch wel een beetje op te hopen.
Met de overgebleven andere van de groep begonnen we aan onze tocht terug naar school. Op het moment dat we een taxi konden bestellen, hebben we die gelijk besteld. Wat een ongelooflijk mooie en vermoeiende dagen waar het geweest. We sliepen de laatste nog in het schoolgebouw alvorens we de terugreis naar Nederland zouden gaan starten.

Dag 15, 7 augustus

Vandaag gingen we beginnen aan onze terugreis naar Nederland. Maar eerst hadden we nog een tussenstop met overnachting in Burgos. We sliepen in een klooster. Bij aankomst zijn we naar de kamers gegaan en hebben daar onze spullen weggezet. Ik sliep met dezelfde meiden als met wie ik in het gastgezin zat. Vervolgens even 10 minuten rust alvorens we gingen dineren. Na het diner hadden we om 21:30 uur een mis. Maar we begonnen tegen tienen pas. Na de mis gingen we met de deelgroep in de tuin zitten voor onze deelgroeptijd. Het was de laatste keer dat wij zo met elkaar samen zouden zitten. Wat was het mooi, maar vooral ook emotioneel. De verpleegkundige die bij ons in het deelgroepje zit had de eerste avond erbij gezeten en deze avond. Ze gaf aan dat ze heel goed kon zien dat we een hele mooie hechte groep hadden gecreëerd. Het deed ons allemaal zo goed om het te horen.
Samen met een jongere, met wie ik nu een mooie vriendschap heb opgebouwd, zijn we de toren ingegaan die in de tuin stond. Eenmaal boven en een beetje rondgekeken te hadden, begon erop het plein voor het klooster een festival. We hadden geen kaartje om naar buiten te kunnen gaan, maar wat stonden wij hier te genieten boven op die toren. We waren zo blij met elkaar.

Dag 16, 8 augustus

Na een korte nacht hebben we hier nog even ontbijt gehad en stapten we in de bus om de terugreis verder voort te zetten. In Bordeaux hadden we nog even een tussenstop. We begonnen met een mis. Het was weer een mooie mis. In de bus hadden we al geld gekregen, maar na de mis mochten we kiezen waar we gingen eten. Met de deelgroep gingen we naar de McDonalds. Aangezien we kort tijd hadden, hadden we het in de bus opgegeten. Maar mij waren niet de enige, want andere zaten ook nog in de bus te eten en gaan we verder met nachtbus richting Breda. Net voor Parijs hebben we een pauze gehad en hebben we andere buschauffeurs gekregen. Na een paar woordzoekers gemaakt te hebben is het tijd om wat te gaan slapen.

Dag 17, 9 augustus
De reis verliep heel goed. Zo goed zelfs dat we anderhalf uur eerder aankwamen in Breda. ’s Ochtends om zes uur had ik mijn ouders wakker gebeld om te zeggen dat we over ongeveer een uur er al zouden zijn. Terwijl wij aankwamen in Breda was de andere deelgroep van Breda nog niet in de buurt. Die kwamen bijna anderhalf uur later aan dan gepland.
Het afscheid nemen van elkaar op de parking was intens. 17 dagen lang hebben we met elkaar rondgereisd, 17 dagen lang hebben we met elkaar de leukste dingen gedaan, 17 dagen lang hebben we met elkaar gebeden. In 17 dagen hebben we zo een hechte band opgebouwd dat niemand het contact met elkaar wilt verliezen.
In de auto terug naar mijn ouders ben ik vol enthousiasme en kijk ik terug op een mooie reis die ik heb gemaakt. De volgende WereldJongerenDagen: in 2025 is er een jongerenbijeenkomst vanwege het Jubeljaar in Rome. In 2027 zijn de volgende WJD dan in Seoul, in Zuid-Korea.

Bedankje

Graag wil ik nog even afsluiten met het volgende.
Ik wil graag iedereen bedanken met wie ik deze reis heb gemaakt. Dank jullie wel voor de mooie vriendschappen. Ik wil graag de parochie bedanken voor de sponsoring. Dank jullie wel voor het kunnen deelnemen aan deze mooie reis. Ik wil iedereen bedanken die voor mij en voor deze reis gebeden heeft. Dank jullie wel.
Als laatste wil ik iedereen bedanken die mij op welke manier dan ook gesponsord heeft. Dank jullie wel want door jullie heb ik de mooiste herinneringen kunnen kopen en de leukste dingen tijdens deze reis kunnen doen. Dank jullie wel allemaal!
Via Katholiek Leven kun je de catecheses en de vieringen terugkijken.
Foto’s 1 en 2 Esmee van Bragt: Nacht op het veld en terugreis. Grote foto en menigte bij het veld: (c) Ramon Mangold / Katholiekleven.nl