Onderwerp van de week

Hij vertelt dat op een zekere morgen de meester in de klas kwam. Hij had een vergeelde rol bij zich en vouwde die heel voorzichtig open. Het was een reproductie van de gevouwen handen van Albrecht Dürer. Hij hing het behoedzaam aan het bord. Voor de kleine Marc is dit een onvergetelijk moment geworden. Hij kijkt gefascineerd naar die gevouwen handen, er gaat een wereld voor hem open. Toen ben ik als schilder geboren, schrijft hij. Voortaan zag hij de wereld anders; kijken is schilderen, schilderen is kijken. Om te kijken heb je immers meer nodig dan je ogen. Chagal keek vanuit een innerlijk begrijpen.

Je moet wakker zijn op het goede moment leert Chagal ons. Dat is in de ontplooiing van onze persoonlijkheid, maar dat is ook in onze bekering tot God. Wellicht is het dat wat het evangelie (Mt. 25, 1-13) bedoelt met de vertelling over de vijf meisjes die alert genoeg waren om het feest in zijn volheid te kunnen meemaken. Wees waakzaam want er zijn momenten in het leven, die beslissend kunnen zijn en die nooit meer terugkomen. God komt tot ons in kleine dingen; in een ontmoeting, een boek, een woord, een gebeurtenis, een gesprek.

De evangelische boodschap in deze parabel is: blijven uitkijken, en blijven verlangen naar een vervulling die er nog niet is en die je je ook niet kunt voorstellen. Geloven is de droom niet verliezen in het besef dat het mooiste nog moet komen.
Diaken Jan Foesenek